Assalamualaikum
Baru je selesai Majlis Khatam Quran dan Berkhatan adik dan anak buah prof, Faiq dan Sarip. Majlis diadakan di Kampung Batu 8 Sijangkang
Alhamdulillah…ramai jugak tetamu yang datang malam tu, jiran2 sekampung, saudara mara yang dekat mahupun jauh pun datang memeriahkan majlis.
Alhamdulillah, insyaallah sampai rezeki adik2 prof pun nnt akan join Majlis Khatam Quran satu hari nanti. Insyaallah
Ok…lepas dah habis majlis, prof turun kat bawah rumah nak jumpe saudara mara yang datang. Tibe2 ternampak Syanti, she greet me…”hai kak ique, dah lame sampai ke? kak ique buat ape skang?”
Sesi interview2, pastu tibe2 angin kenduri tu sampai kat Syanti agaknye…terus die cakap “Kak ique, nanti kawen kite nak jadi pengapit tau”
Hahahaha…ok! gelak besar. seriously!
Memang ade terfikir pasal kawen, tapi die macam tau2 je prof nak kawen…haha. Baru je misi mencari calon suami bermula, die dah bunyi2 pasal pengapit. FINE!
One day Syanti…Insyaallah!
Left; Sarip…Right; Faiq |
Besoknya plak diorg berdua ni disunatkan oleh doktor…haha, yey! diorg da bujang skang =p
Happy kan muke diorg kan??? haha…tunggu la 30min kang acaner plak reaksi diorg. Bagi diorg gelak2 dulu…happy2. hahaha…devil betul prof ni. Ish! jangan takot la sayang2…xsakit.
_Few minutes later_
Sarip orang first kene panggil, lepas die keluar Faiq plak masuk…nampak mata Sarip merah. Ouch! sedihnye…die nangis.
Die duduk sebelah prof, cite pasal sunat tu…sekejap2 die ngadu sakit. I wish i could help him to release the pain…but dunno how. just can lend my shoulder for him to ngadu bout the pain.
Dalam kepala da terbayang Faiq mesti nangis sebab die lembik sikit compared to Sarip…ouhh, kuatlah adik2 ku.
Giliran Faiq da settle…amboi, kemain laju berjalan. pastu mulut die senyum je. Ade makcik pakcik kat situ tanye die sakit or x, die cakap TAK SAKIT. Heh?? Sarip kata sakit. nape die xsakit? pelik!
Lepas makcik prof terangkan kenape die xsakit..baru la faham. Tapi kesian kat Sarip die terus xterkata…terdiam, sambil termenung. Prof tenangkan die…ayah die pun ade kat sisi die. I wish my dad still alive so that he could be there for his sons and daughters. Hmm…it just a wish!
I know Sarip kuat…jangan berhenti baca Bismillah. Insyaallah!
Sampai kat rumah…ubat bius dah habis, Faiq plak dok “ouch2” bile sakit. hahahaha…tadi xsakit. Sarip plak da lega… Alhamdulillah =)
Amacam?? xsakit kan? hihi |
Moment yang sangat indah…dapat kumpul dengan saudara mara. Malam tu prof kene balik S.Alam sebab esoknya ada test. So…nak xnak kene balik. memang xnak balik. kalau boleh nak duduk ngan adik2 kat kampung…tenang sgt.
Petang tadi sebelum diorg sunat… Ajim, Along Syafiq, Angah Syukri, g kutip durian kat belakang rumah…prof kemas2 barang majlis malam td. Tetibe Angah Syukri naik sambil2 tolong kemas, die ajak turun makan durian. Kemain bebel suruh cepat2 kemas nak makan durian..
Settle kemas…thank you Angah tolong =)
Jom makan durian!!!!! dah lame xjumpe memasing pun…Solihin, Sobri, Syafiq, Syukri, Ajim, Sarah, Ika, Syanti, Nono, n ramai lagi…sume pun dapat berjumpe n berkumpul bile ade pape event kat kampung. Happy!
Sesi pengenalan cara2 mengopak kulit durian oleh Ajim..hoyeh! |
Ajim, sifu yang aja kitorg kopak durian…Angah senyum2 =p |
Along steady je |
Angah dengan gaya kopak kulit durian |
Malam tu, Kak Siti n Ajim hantar prof balik rumah sewa kat S.Alam…sempat lagi Ajim pesan, “Ique, nanti ko kawen buat la kat sini tau boleh kumpul ramai2 lagi macam kenduri ni. bestlah”
I senyum sampai ke telinga u guys!!! happy…kenape tah kenduri kali ni ramai plak sebut2 pasal kawen, haaa…mungkin da nak sampai jodoh prof kot. My turn MAYBE!!!! kan? hehehe
Till then, take a good care of yourselves…
With Love, xoxo
Recent Comments